Boekrecensie: ‘Het regent geluk’

post afbeelding

Iets schrijven over ‘Het regent geluk’ heeft een beetje het karakter van een Droste blikje. Want ‘Het regent geluk’ is een boek over een boek en daar schrijf ik in dit artikel over.
Nou ja, een boek over een boek? Of is het misschien meer een boek over een filosofie, geloof of levensvisie? Want zo zou je ‘Een cursus in wonderen’ ook kunnen zien.

Titel: Het regent geluk
Auteur: Lisa Portengen
Boekrecensie door: Saskia Könemann

In gesprek met Koos Janson

‘Een cursus in wonderen’ is geen toegankelijke kost, zo stelt Lisa in het begin van haar boek vast. Niet voor niets zijn er talloze leraren en studiegroepen gericht op ‘Een cursus in wonderen’. Een zwaar boek dus en om daar haar weg in te vinden gaat Lisa in gesprek met Koos Janson, leraar in ‘Een cursus in wonderen’.

Lessen toepassen

Lisa belt 100 dagen lang iedere ochtend met Koos en stelt hem dan een vraag naar aanleiding van een les uit ‘Een cursus in wonderen’. De telefoongesprekken zijn woordelijk in het boek opgenomen en daarna past Lisa de les toe op een situatie die zich voordeed in haar leven en vertelt ze hoe zij hiernaar kijkt vanuit de net geleerde les.

Ons ego is een illusie

Op die manier komen allerlei thema’s aan bod zoals het verlies van vriendschap, wat is het om iemand écht te helpen, de kracht van gedachten en kiezen tussen angst en liefde. Heel kort gezegd leert de Cursus in wonderen ons dat de fysieke wereld niet ‘echt’ is en ons ego een illusie. Het draait om het leven uit liefde.

Lichtvoetig en luchtig

Lisa bespreekt met Koos de dingen die haar bezig houden en hoe zij de lessen van de cursus daarop kan toepassen; van een verloren fietssleutel tot een moeilijk gesprek en van kilo’s die er niet af willen tot mensen die onaardig zijn.
Lisa is een sprankelende vrouw met een heel toegankelijke stijl en haar persoonlijkheid klinkt in de gesprekken en verhalen door. Gecombineerd met de gekozen vorm maakt dat het boek zo lichtvoetig en luchtig als denkbaar bij dit onderwerp. Maar ‘Een cursus in wonderen’ blijft zware kost.

Oubollige taal

Een cursus in Wonderen gebruikt een eigen taal, volgens Koos zelf, heuse vaktermen. Die taal vind ik vaak lastig en roept af en toe zelfs weerstand bij me op. Het is niet alleen oubollige taal, maar refereert ook veel aan God, dingen die als ‘heilig’ worden betiteld en begrippen als vergeving. Volgens Koos zijn de begrippen niet religieus of christelijk bedoeld, maar het lukte mij niet altijd goed om door de tekst heen te voelen.

Spiritueel groentje

Naast de gebruikte begrippen is ook inhoudelijk zoiets als loslaten van het ego voor mij als spiritueel groentje behoorlijk hoog gegrepen. De cursus is voor mij gewoon taaie kost. Maar aan de andere kant prikkelt het mij dat ik het gevoel heb dat ik het nog niet heb doorgrond en dat dit bovendien pas een stukje is van Een cursus in wonderen.

Boek doorgeven

Maar vandaag heb ik iets leuks bedacht dat voor mij past bij dit boek. Ik vind dit boek moeilijk in m’n eentje, ondanks de leuke stukjes van Lisa. Ik geef het aan mijn lieve vriendin Sandra en als zij het heeft gelezen ga ik er met haar over kletsen. Ik denk niet dat we honderd dagen gaan bellen. Het kan ook bij een pot thee.


GD Star Rating
loading...

Gerelateerde Posts

Geluk is leven met een doel

Door Corrie Wierda

Gelukkig zijn is een keuze

Door Ires Libert

De zoektocht naar voldoening en geluk

Door Redactie GezondTotaal

Schaam jij je dood voor je gewicht?

Door Michael Gortz

Reageer op dit bericht