Milf, cougar, ik ben het geweest! Midlifecrisis, toyboy… Ik heb het allemaal gehad. Je belachelijk puberaal gedragen na je scheiding, ook dat mag ik afvinken. En ik ben pas 38…
In de ban van die jonge liefde
Rond de periode van mijn scheiding kwam ik hem op vakantie tegen. Het complete plaatje van; zon, zee, strand en lekkere (jonge) mannen! Ik was 33 op dat moment. Er liep er eentje tussen die mijn aandacht wel trok. En dit was wederzijds. In de periode erna zagen we elkaar ongeveer 1x per week. Een relatie, daar moest ik niet aan denken. Ik keek wel uit, ik was net gescheiden. Vooral genietend van de aandacht dook ik erin. Er was ineens meer dan alleen maar moeder zijn.
Zoveel jonger, ik kon geen relatie beginnen
Het enige ‘nadeel’ was zijn leeftijd, 11,5 jaar jonger dan ik. Weet je hoe het klinkt om te zeggen dat je een vriend hebt van 22…?! Meteen had ook ik dus mijn oordeel klaar: “Leuk voor een poosje, maar daar gaat natuurlijk niet iets serieus uitgroeien!” En: “Een leuke rebound-guy.”
Maar ik was verliefd en ik begon mezelf te overtuigen van het feit dat ik geen relatie kon beginnen met hem. De slechte vooruitzichten, de grote nadelen had ik al in een lijstje gezet. En niet alleen ik, ook een aantal mensen om me heen wisten precies te vertellen waarom ik het niet moest doen. Om maar wat (ongevraagde) adviezen te noemen:
- Hij heeft geen levenservaring
- Hij weet toch nog niet wat hij zou willen
- Hij zit echt niet te wachten op een vrouw met twee opgroeiende pubers
- Hij heeft geen zin in gedoe met de ex-man
- Hij zal over een poosje toch liever dat strakke jonge ding aan zijn zij zien
De ommekeer
En toen viel me iets op, iets wat hij me ook duidelijk maakte en wat mij ervan overtuigde dat ik het wel eens mis zou kunnen hebben. Het hele lijstje bestond uit Hij. Ik was voor hem aan het beslissen, ik was bezig voor hem te denken. En hij wilde juist niets liever dan samen zijn met mij. Hj wist mij te laten inzien dat hij koos voor mij én mijn gezin.
Bewust van de valkuilen
Uiteindelijk, na een maand of zes hebben we onze relatie dan ook benoemd naar de mensen om ons heen. Het feit dat hij zoveel jonger is, maakte me helemaal niets meer uit. Niks stond ons in de weg. We hebben onze keus weloverwogen gemaakt. We weten dat we bewust moeten blijven van de valkuilen in onze relatie, maar wie moet dat niet? Ik doe mijn rebound niet meer weg.
Levenservaring
Ondertussen mag ik hem zelfs mijn verloofde noemen en hebben we samen een dochter gekregen. Alles wat hij wilde, was vader worden. Hij heeft alleen nooit de kans gekregen haar groot te brengen. Zij is overleden bij haar geboorte. Dit heeft onze relatie nog sterker gemaakt. Geen man van 40 die kan hem overtreffen! Hoezo geen levenservaring? Hij bezit op 26-jarige leeftijd een levenservaring die hij graag zou willen missen…
Toch nog even…
Maar al die beroemde dames met al die jonge knullen….?! Moet dat nou???
Oké, ik beken. Soms blijft roddelen en oordelen gewoon ook heel leuk, en menselijk. Het zit vast in ons DNA.
Heb jij ook de neiging te blijven oordelen, ondanks eigen ervaringen? Ik hoor graag van je op welk gebied! Durf jij???
Hè hoi, haha weet je wat zo leuk is, jouw verloofde liep smoorverliefd op de sportschool rond met een big smile. Mijn oudste dochter (38) behoort met haar vriend tot de vrienden club van zijn broer. Mam ze ze , heb je het gehoor van M zijn broertje. Ja zei ik….maar zal ik je eens wat zeggen zei ik……..ik wilde dat iedereen er zo gelukkig uit zag als E. Ik lees met plezier jouw stukjes en wat boffen jullie met elkaar. Op de sportschool kom ik hem niet meer tegen maar hoor alles wel via via en heb natuurlijk ook met jullie meegeleefd. Ik ben ervan overtuigd dat jullie een lang en mooi leven samen houden. En zal ik je wat vertellen ….verleden jaar ben ik gescheiden en mijn vriend is maar 3 jaar jonger grrrr maar ja ik ben dan ook bijna 53 maar voel me zoooo gelukkig. Dikke knuffel voor jullie en blijf vooral schrijven