Bultje 1: moedervlek

Het eerste bultje was een moedervlek die wat veranderd was. Wat onregelmatiger van vorm. Mevrouw maakte er zich wel wat ongerust over en wilde het om die reden weg laten halen. Ik was het helemaal met haar eens. Met zo’n veranderende moedervlek moet je altijd oppassen. Hoewel de verdenking op iets kwaadaardigs niet groot was spraken we af dat ik de moedervlek zou verwijderen en voor onderzoek zou opsturen.

Bultje 2: oudersdomswrat

Het tweede bultje was een ouderdomswrat (verruca seborrhoica). Een wat grotere en iets verheven plek met een grillige, korstachtige oppervlakte. Doordat kleding er tegenaan schuurde had ze er last van en ging het snel kapot. Het hinderde haar en daarom wilde ze het weg laten halen. Ook dat leek me een goede reden. Met een zogenaamde scherpe lepel was dit direct te realiseren.

Bultje 3: cyste

Het derde bultje was een in mijn ogen minimaal plekje aan de binnenzijde van het ooglid. Het kostte mij moeite het te ontdekken. Het betrof een klein, met vocht gevuld blaasje, een cyste. Maar zo klein dat ik echt nieuwsgierig was waarom ze dit kwijt wilde. De reden was dat ze bij iedere foto die gemaakt werd onzeker was of het bultje te zien was. En als ze in de spiegel keek viel het haar op. Op zich was het voor mij niet zo moeilijk, met een vergrotende loep en een klein puntig mesje kon ik het cystetje openen. Maar de vraag drong zich wel aan mij op: Waar zit de grens van wat nog “medisch” te noemen is? Als het cystetje terug komt en mevrouw zou naar de oogarts of plastisch chirurg willen? Is dat nog te verdedigen op kosten van de premiebetaler? Ik zie het bijna niet, maar mevrouw kennelijk wel. Had het niet meer te maken met een overgefocussed zijn op uiterlijk? Mag ik me daar mee bemoeien? Of moet ik dat juist? En in hoeverre geldt het “medische” dan voor het tweede bultje wel? Het gaf last, maar het was volstrekt ongevaarlijk, in tegenstelling tot het eerste bultje, dat medisch gezien echt weg “moest”. Helaas, ik heb alleen maar vragen, geen antwoorden. Zo zie je maar dat een en dezelfde patient ook een ervaren dokter nog wel aan het denken kan zetten. Met een vraag die tot drie verschillende conclusies kan leiden.