Ooit hoorde ik Emile Ratelband op de radio een peptalk geven tegen iemand die 9 keer voor zijn rijexamen was gezakt. Hij gaf als tip om de volgende keer bij het afrijden te doen alsof het de eerste keer is. Het verleden loslaten en er nu vol voor gaan.

Zelf heb ik 9 terugplaatsingen gehad tijdens mijn IVF traject. Na elke teleurstelling verlies je een beetje van je hoop en optimisme. Want als je 9 van de 10 keer niet zwanger raakt, hoe groot is de kans dat de 10e keer wel lukt?

Loslaten, hoe doe je dat?

Je moet het loslaten zeggen veel buitenstaanders. Mensen die niet weten hoe het is om dagelijks prikken in je buik te zetten, je hormoonhuishouding op hol te jagen en tientallen keren naar het ziekenhuis te gaan. Loslaten, hoe doe je dat?

Verlossende telefoontje

De 10e keer leek in mijn beleving meer op de eerste keer. We vertelden het niemand, zelfs geen directe familie en vrienden. Het gaf mij rust om het stil te houden, ik praatte er niet over, en kreeg geen vragen. Daardoor was ik er in mijn hoofd ook minder mee bezig en gingen de wachtweken haast vanzelf voorbij. Ook leefde ik mijn leven en was lekker druk met mijn werk. Tot ik dat verlossende telefoontje kreeg en hoorde dat ik wel zwanger was.

Ongeloof en blijdschap

Op het moment dat je het hebt losgelaten en er niet meer op rekent, dan plotseling lukt het toch nog. Wat er dan door je heen gaat, is haast niet te beschrijven. Ongeloof, blijdschap en een diep gevoel van dankbaarheid. Blij dat ik toch die 10e poging heb gedaan. Het gevoel van dat de aanhouder wint. Al weet ik allang dat dit gezegde niet altijd op gaat.

Geef niet op

Het onwaarschijnlijke gevoel dat het toch nog mogelijk is opnieuw zwanger te raken. Zolang kansen zijn, is er hoop. Ook als je zelf de hoop verloren hebt in het emotionele traject. Geef niet op. Wonderen bestaan. Ik hoop dat mijn zwangerschap jou weer hoop zal geven.

---