Het merendeel van de jongeren test zichzelf nooit op seksueel overdraagbare aandoeningen. Dit blijkt uit onderzoek uitgevoerd door het marktonderzoeksbureau MWM2 in opdracht van Testalize.me. Aan mannen en vrouwen in de leeftijd 18-35 jaar werd de vraag gesteld in hoeverre ze soa’s proberen te voorkomen.

Weinig testen

Maar liefst 62% van de jongeren test zichzelf nooit op soa’s. Een kwart doet dit één keer per jaar en slechts 5% laat zich een aantal keer per jaar controleren. Er zijn verschillende redenen waarom jongeren zich te weinig laten testen. Soa’s hoeven niet altijd klachten te geven. Zo treedt in de helft van de chlamydia besmettingen geen symptomen op, maar het risico op het besmetten van een bedpartner blijft bestaan. Daarnaast wordt een bezoek aan de huisarts of GGD als belemmering gezien, bijvoorbeeld uit schaamte voor de controle.

Taboe

Nog steeds gelden soa’s als een groot taboe onder jongeren. Slechts een krappe meerderheid (53%) vindt het belangrijk om te weten of de bedpartner ooit een soa heeft gehad. Een kwart van de ondervraagde personen vraagt altijd aan de bedpartner of diegene in het verleden een soa heeft gehad. Verontrustend is dat 21% van de jongeren meestal geen condoom gebruikt tijdens de seks.

Risico’s

Gonorroe en chlamydia zijn goed te behandelen met behulp van een antibioticakuur. Volgens Testalize.me moeten de gevolgen niet onderschat worden bij het uitblijven van een behandeling. Vrouwen kunnen onvruchtbaar raken wanneer bijvoorbeeld gonorroe of chlamydia niet tijdig wordt opgespoord. Mannen kunnen door deze soa’s ontstekingen oplopen aan de geslachtsorganen en de prostaat.

Diagnostiek op afstand

Er is een groeiende vraag naar diagnostiek op afstand. Veel zorg kan inmiddels met dezelfde kwaliteit als van de huisarts of GGD vanuit huis worden aangeboden. Consumenten – en zeker jongeren – omarmen online toepassingen steeds sneller. Waar in Nederland de diagnostiek op afstand nog in de kinderschoenen staat zijn er in de VS al talloze startups die zich op dit speelveld wagen. Digitale diagnostiek is de toekomst. Daar zijn expert het over eens. En zelfs de WHO moet nu onderkennen dat diagnostiek op afstand wel eens kan gaan helpen in het tegengaan van ziektes. Het ‘empowert’ de patiënt om eerder aan de slag te gaan met bijvoorbeeld het testen op soa’s als Hiv. Vooral in ontwikkelingslanden kan dit nog wel eens fors gaan bijdragen.

Diagnostiek gaat uiteraard verder dan een testje op soa’s. Zo wordt er ook gescreend op baarmoederhalskanker en gaan steeds meer mannen getest worden op darmkanker. In Nederland dan. In het buitenland gaan ze soms al verder. Daar wordt met dna-testen gekeken naar afkomst en erfelijke ziektes.

---