Hoe ga jij om met emoties als verdriet en angst? Als je je verdrietig of bang voelt, willen we dit liever niet voelen. In mijn praktijk zie ik dat moeders liever met een grote boog om hun emoties heen lopen. ‘Daar heb ik echt geen tijd voor’, of: ‘Als ik eenmaal begin met huilen, weet ik niet of ik ooit nog stop’.

De kunst van het vermijden

In plaats van het echt voelen van onze emoties, gaan we ze vermijden. Dit gebeurt bijvoorbeeld met piekeren (=denken over emoties, in plaats van voelen), een boze bui (alleen boosheid voelen en niet de emotie die achter de boosheid zit) en overeten (niet voelen door te eten). Of we bagatelliseren: we zeggen dat het ‘meevalt’ en ‘allemaal wel goed komt’. Alles om de echte emotie maar niet te hoeven voelen: we vermijden ze liever.

Vermijden maakt meer kapot

Dit vermijden van je echte gevoelens maakt gek genoeg juist meer kapot dan dat het helpt. Je slaat emoties op in je lichaam waardoor je klachten krijgt als hoofdpijn, gespannen nek en schouders of buikpijn. Of je krijgt een boze bui waar je later weer spijt van hebt en weer moet goedmaken. En piekeren houdt je weg van het genieten of je welverdiende nachtrust. Je bent hierdoor alles behalve een ontspannen moeder. Echt, het kan anders.

Vermijden op de lange termijn

Dat we onze echte emoties vermijden is logisch, want pijn voelen is niet leuk. Maar: uit vele onderzoeken is gebleken dat vermijden van emoties slecht voor ons is op de lange termijn. Emotionele pijn moet aandacht krijgen in het hier en nu, zodat je er -paradoxaal genoeg- op de lange termijn minder last van hebt.

Hoe mindfulness je kan helpen

Door mindfulness te beoefenen, leer je dat je juist ontspanning vindt in het toelaten van emoties. Uit onderzoek is gebleken dat juist het toelaten van je emoties ervoor zorgt dat je minder stress ervaart. Dit noemen we ook wel accepteren. Door acceptatie merk je dat je steeds meer een ontspannen moeder bent en minder stress ervaart, mindfulness helpt je hierbij.

Toelaten

Tijdens mindfulness trainingen voor moeders, leer ik je om negatieve emoties toe te laten. Ze toch te voelen, hoe lastig dit ook is. Je kunt bijvoorbeeld tegen jezelf zeggen: ‘Het is oké, laat het me maar voelen. Het is er nu toch.’ Dit geeft vaak een grote opluchting, omdat moeders niet meer hoeven te vechten tegen de emotie. En dat geeft rust.

---